hardware

• INTERNE COMPONENTEN

Processor
De processor is een onmisbaar onderdeel van de computer. De processor is namelijk een Central Processing Unit (CPU), in het Nederlands de centrale verwerkings-eenheid. Dat betekent dat de processor verantwoordelijk is voor alle berekeningen en aansturingen die plaatsvinden in een computer. Het ligt er ook aan hoe snel de computer is, want hoe sneller een processor is, hoe meer berekeningen en aansturingen er per seconde kan verwerkt kan worden.
Het is onduidelijk wie de processor heeft uitgevonden, maar de processor is voor het eerst gïntroduceerd in 1972.
Er zijn verschillende processors, zoals een single-core processor en een quad-core processor. De quad-core processor heeft 4 kernen, waardoor hij sneller werkt in tegenstelling tot de single-core processor. Een ander voordeel van een quad-core processor is dat deze ook kan multitasken en beter uitgerust is voor video-encoding.
Er is op dit moment geen vergelijkbaar product op de markt.
De eerste processors bestonden uit verschillende losse componenten, maar later stonden ze allemaal op 1 chip. De processor is van in de loop van de jaren ontwikkeld van 4-bits naar 64-bits. Een bits is de kleinste eenheid van informatie dat twee waarden kan aannemen: ja of nee, die worden aangeduid met 1 of 0.

Moederbord
Het moederbord zorgt ervoor dat alle belangrijke onderdelen van de computer (die nodig zijn om te functioneren) met elkaar verbonden zijn. Dat komt doordat het moederbord het centrale deel is van de computer. Het moederbord is ook wel een printplaat die verbonden is met alle componenten en ze ook verbindt met elkaar. Alle onderdelen communiceren met elkaar via het moederbord. Het moederbord bestaat onder andere uit een processor, het BIOS en het werk geheugen.
In 1999 is het moederbord voor het eerst geïntroduceerd door Hardware.Info en ontstond uit een eenvoudige printplaat, een blackplane. Het moederbord werd gebruikt om alle onderdelen in een werkende computer te verbinden.
Het voordeel van een moederbord is dat het alle belangrijke componenten verbindt met elkaar, waardoor de computer makkelijker in elkaar zit. Het nadeel van een moederbord is dat je voor elke bron een aparte kabel moet aanleggen.
Er zijn geen producten die dezelfde functie hebben als een moederbord.
Het moederbord groeide van een typisch OEM-product voor PC-bouwers stapje voor stapje uit tot een consumentenproduct. De moederbordfabrikanten gingen kijken welke functies belangrijk waren voor de gebruiker en welke niet. Er werd ook steeds meer nagedacht over marketing, dus het uiterlijk begon ook een grote rol te gaan spelen.

• EXTERNE COMPONENTEN

Toetsenbord
Het toetsenbord is een belangrijk onderdeel voor de computer, want zonder een toetsenbord kun je de computer niet ontgrendelen, en kun je er niks op typen. Het toetsenbord bestaat uit een aantal drukknoppen of toetsen. Toetsenborden waren onbekend totdat ze werden geïntroduceerd in de 19e eeuw. In 1878 patenteerde Christopher Latham Sholes (uitvinder van de typmachine) de QWERTY-toetsenbordindeling. Deze layout voorkwam dat de letters in de typmachine verstrikt raakten. Een voordeel van het toetsenbord is dat je daarmee beter kunt aangeven wat je op een computer wil doen, als je bijvoorbeeld iets wil opzoeken. Je kan jezelf dus met dit toetsenbord verwoorden. Een nadeel van een toetsenbord is dat de knopjes soms stuk kunnen gaan, en dat sommige tekens er niet op zitten. Je kan een toetsenbord vergelijken met een toetsenbord van een vroege telexapparaat met witte en zwarte toetsen. En met de toetsenborden van een oude typmachine etc. De eerste toetsenborden waren mechanische schrijfmachines, en later ontwikkelden ze zich tot elektromechanische aparaten. Zoals ze verwerkt zijn in de huidige telexapparaten.

Muis
Een van de meest voorkomende randapparaten van een computer is de muis. De muis is een apparaat waarmee je de cursor op het beeldscherm kunt laten bewegen. Hiermee kun je dingen aanklikken en vervolgens ook naar andere tabbladen te gaan. Je kan de muis bewegen met je hand, en daarom is het zo handig. Er is ook minimaal één drukknop aanwezig.
De muis werd in 1963-1964 voor het eerst geïntroduceerd door Douglas Engelbart en William English aan het Stanford Research Institute (SRI). Het staat sinds 17 noember 1970 eigenlijk op naam van de uitvinder Douglas C. Engelbart, "maar het was William English die het eerste werkende prototype eigenhandig in elkaar schroefde", aldus Engelbart. Het grootste voordeel van een muis is uiteraard dat je je cursor op het beeldscherm makkelijk kunt verplaatsen. Verder zijn er voor de 'normale'muis geen nadelen. Een draadloze muis heeft daarentegen verschillende voor- en nadelen. Een paar voordelen zijn dat er geen kabel in de weg kan zitten en dat je geen usb-poort nodig hebt om de muis aan te sluiten. Je kan de muis ook van een afstand gebruiken, omdat de muis dan op bluetooth werkt en hij daarom niet afhankelijk van een kabel is. Dit kan ook een nadeel zijn. Doordat de muis niet is aangesloten op de stroom van een computer, heeft hij een andere bron van energie nodig. De muis heeft dan vaak een batterij, maar die kan ook op onverwachte momenten leeg gaan. Daarnaast kan de draadloze muis ook heel duur zijn. Er is niet echt een vergelijkbaar product op de markt, behalve dat je verschillende soorten muizen hebt.
De "oermuis" van Engelbart en English had eerst maar één knop. Later besloten ze om drie knoppen op de muis te paatsen. Ze gebruikten daarvoor de drukschakelaars die destijds verkrijgbaar waren in de handel. De schakelaars waren groot, omdat men in die tijd nog niet wist van miniaturisering. Miniaturisering betekent dat je een voorwerp verkleint maar wel de functie en capaciteit ervan behoudt. Engelbart gaf toe dat hij beslist nog meer knoppen op de muis wilde hebben als de schakelaars kleiner waren. "Want", zo verklaart Engelbart, "méér knoppen betekent vanzelf méér mogelijkheden."

• BRONNENLIJST